මියගොස් යළි ජීවිතයට ගෙන ඒමේදී දැනුවත් බව ලෙස නම් කර ඇති මෙම පර්යේෂණය බි‍්‍රතාන්‍යයේ සවුත්හැම්ප්ටන් විශ්වවිද්‍යාලය පදනම් කරගත් පර්යේෂක කණ්ඩායමක් විසින් සිදුකර තිබේ.
ස්ටෝනි බෲක්හි නිව්යෝක් රාජ්‍ය විශ්වවිද්‍යාලයේ වෛද්‍ය සෑම් පාර්නියා විසින් මෙහි නායකත්වය ගෙන ඇති අතර ඔහු වසර 4ක් මුළුල්ලේ ඇමරිකාව, බි‍්‍රතාන්‍යය සහ ඔස්ටි‍්‍රයාවේ රෝහල් 15ක හෘදයාබාධ රෝගීන් 2060ක් සමග කටයුතු කළ පුද්ගලයෙකි.
පර්යේෂණය සඳහා හදවත නැවතී යළි පණගන්වනු ලැබූ රෝගීන් 330ක් සහභාගී කරගෙන ඇති අතර මරණයට පත්වීම හෝ වෙහෙසකාරී නිසා අත්හැර දැමූ රෝගීන්ගෙන් පසු සිය අත්දැකීම් සාකච්ඡ කර ඇත්තේ 140 දෙනෙක් පමණි.
ඉන් එක් රෝගියකු තමාගේ හදවත පණගැන්වීමට වෙහෙසවුණු නිල් පැහැති හිස් වැස්මක් ලාගත් පුද්ගලයෙකු දෙස පසුපසින් බලා සිටි බව පවසා ඇති අතර එවැනි පුද්ගලයෙකු සැබැවින්ම ඒ අවස්ථාවේ සිටි බව පසුව අනාවරණය වී ඇත.
තවත් රෝගියකු පවසා ඇත්තේ තමන්ට විනාඩි 3ක කාල ප‍්‍රාන්තරයකින් කම්පනයන් ලබාදීමට උපදෙස් දෙනු අසා සිටි බවයි.
පර්යේෂණයට එක්වූ පිරිසෙන් 61%ක් කිසිවක් මතක නැති බව පවසා ඇති අතර මතක තිබූ 40%කින් 46%ක් වෙතම පැහැදිලි මතකයන් තිබූ අතර 2%කට සියල්ල මතක තිබී ඇත.
වෛද්‍ය පාර්නියා පවසන්නේ හදවත නැවතී තත්පර 20-30කින් පසු මොළය අකර්මණ්‍ය වෙතැයි සැලකුණද මෙම ප‍්‍රතිඵල සමග අදාළ ක්‍ෂේත‍්‍රය පිළිබඳ වැඩිදුර අධ්‍යනයක අවශ්‍යතාවය තදින් දැනෙන බවයි.
A French medical record from 1740 (shown) was found to include the oldest known reference to a near-death experience (NDE) in a patient. The book was written by military physician Pierre-Jean du Monchaux. He describes how his patient had vivid sensations associated with NDEs
‘Near-death experience (NDE) has been scientifically described as “a profound psychological event with transcendental and mystical elements” after a life-threatening crisis,’ Dr Charlier writes in his paper.
He describes these elements as awareness of being dead, positive emotions, out of body experience, the feeling of moving through a tunnel, communication with light, observation of colours of a celestial landscape, meeting with deceased people and a life review.
Pierre-Jean du Monchaux was born in 1733 but died in 1766 at the age of just 33 in the island San Domingo from a fever.
His patient for this report was a Parisian apothecary who had a malign fever.
After his last blood test he fell unconscious for a long time, to such an extent that his assistant became worried.
‘He reported that after having lost all external sensations, he saw such a pure and extreme light that he thought he was in Heaven (literally: in the Kingdom of the Blessed),’ writes Dr Charlier.
‘He remembered this sensation very well, and affirmed that never of all his life had he had a nicer moment.
‘Other individuals of various ages and sexes reported a very similar sensation in the same circumstances.’
Monchaux then compared this case with others caused by drowning, hypothermia and hanging, and deduced that all involved the loss of blood.
He then writes that the abundant flow of blood back into the brain creates ‘these vivid and strong sensations’.
During NDEs people describe having vivid sensations that seem to suggest they are moving towards a light (stock image shown) accompanied by a pleasant sensation. Monchaux thought it was caused by an increase in blood flow to the brain But modern scientist now think it is actually caused by a lack of oxygen
Today opinion is divided on the true cause of NDEs.
During such an event people describe having vivid sensations, sometimes out-of-body, that seem to suggest they are moving towards a light accompanied by a pleasant sensation.
Some experts think it is caused by a lack of blood to the brain, which sets it into ‘panic mode’ and it produces vivid visions as it fights to survive.
A study of heart attack patients by Southampton University, however, contradicted the notion that lack of oxygen is responsible for NDEs.
The research team studied 63 survivors of a cardiac arrest who were resuscitated at Southampton General Hospital after they had been clinically dead with no pulse, no respiration and fixed dilated pupils.
And those who reported to have a true NDE during the ordeal were actually found to have had higher oxygen levels than those who hadn’t.
Post a Comment